Katı atık sorununun çözümü üç temel aşamanın belirlenecek hedefler doğrultusunda ve katı atık özelliklerine bağlı olarak birlikte değerlendirilmesi ile mümkün olmaktadır. Bu aşamalar, katı atık oluşumunun kaynağında engellenmesi ve/veya en aza indirilmesi, oluşan katı atıkların azami oranda geri kazanımı, önceki aşamalardan geçmiş olan dolayısıyla artık haline gelmiş olan katı atıkların çevreye zarar vermeyecek şekilde ya da mümkün değilse minimum zararla bertarafının sağlanmasıdır.
Katı atıkların değerlendirilmesinde üç temel kavram söz konusu olmaktadır. Bunlar tekrar kullanım (Reuse), geri dönüşüm (Recyle) ve geri kazanımdır (Recovery).
Tekrar Kullanım
Katı atıkların toplama ve temizleme dışında hiçbir işleme tabi tutulmaksızın ekonomik ömrü tamamlanıncaya kadar defalarca kullanılmasını ifade etmektedir.
Geri Dönüşüm
Katı atıkların fiziksel veya kimyasal işlemlerden geçirildikten sonra ikincil hammadde olarak üretim sürecine sokulması işlemi olmaktadır.
Geri Kazanım
Gerek katı atıklardan kaynaklanan çevre sorunlarının çözümlenmesinde, gerekse kaynak ve doğa dengesinin sağlanmasında, katı atıkların ekonomiye geri döndürülmeleri, geri kazanım kavramını ortaya çıkarmaktadır. Bugün çağdaş dünyada katı atık yönetiminde belli bir öncelik sıralaması yapılmaktadır. Bu önceliklerden en önemlisi katı atık miktarını azaltmak ve katı atıkların yeniden kazanılmasını sağlama işlemlerini yapmaktır.
Geri kazanım; tekrar kullanım ve geri dönüşümü kapsayan katı atık içerisindeki bileşenlerin fiziksel, kimyasal ve biyokimyasal yöntemlerle başka ürünlere ya da enerjiye çevrilerek birden fazla kullanılması işlemi olmaktadır. Tekrar kullanımın uygulanması durumunda, ürünün kullanım ömrü uzatılmaktadır. Geri dönüşüm ile, katı atıkların üretimde kullanılmak üzere ikincil hammaddeye dönüşümü gerçekleştirilebilmektedir. Geri kazanım ile, hammadde tüketimi azalacağından doğal kaynakların korunması sağlanmaktadır. En ekonomik bertaraf yöntemi olan geri kazanımda enerji tasarrufunun sağlanmasının yanı sıra, katı atık haline dönmüş katı atığın miktarı hacimsel olarak azaltmaktadır.
Bu da deponi alanının ekonomik ömrünün uzamasını sağlamaktadır. Katı atıkların bileşimi içerisinde yer alan ve geri kazanılabilen bileşenlerin başlıcaları; mutfak atıkları (biyolojik çöp), cam, metal, kağıt- karton, plastik, deri tekstil, ahşap ve kemik türü maddeler olmaktadır. Bu nedenle de katı atıkların geri kazanımı çok önemli olmaktadır. Çünkü hem ekonomik hem çevresel olarak katkıları yadsınamamaktadır.
